Szlak Leśnych kobiet
Rozpoczynamy nowy cykl, w którym będziemy prezentować sylwetki kobiet wyjątkowych, które zajęły poczesne miejsce w polskim leśnictwie.
Autorką cyklu jest Magda Skowronek (na zdjęciu poniżej z Prezeską Stowarzyszenia Kobiet Lasu Izą Pigan)
W 1918 roku po odzyskaniu niepodległości powstały wydziały kształcące przyszłe leśniczki i leśników. Były to Szkoła Główna Gospodarstwa Leśnego w Warszawie – Wydział Leśny, na Politechnice Lwowskiej – Wydział Rolniczo-Lasowy oraz na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – Wydział Rolniczo Leśny.
Nieliczne grono kobiet podejmowało studia na wydziałach leśnych. Mimo wielu przeszkód nie poddawały się i uzyskiwały dyplom inżyniera leśnictwa.
Na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w latach międzywojennych tytuł inżyniera leśnictwa otrzymały 772 osoby, wśród których były tylko cztery kobiety (piąta uzyskała tytuł w 1945 roku). Na pozostałych dwóch uczelniach wśród 1234 osób, które ukończyły leśnictwo, nie było ani jednej kobiety.
Jedną z kobiet, która uzyskała tytuł inżyniera leśnictwa w dwudziestoleciu międzywojennym była Irena Utlińska.
W dwudziestoleciu międzywojennym tytuł inżyniera leśnictwa otrzymały tylko cztery kobiety. Prawdopodobne jest to, że wiele kobiet podejmowało w tym czasie studia leśne, ale z różnych powodów je przerwały lub uzyskały tytuł inżyniera leśnictwa nawet kilkanaście lat później. Takim przykładem jest Maria Utlińska-Waltherowa, która rozpoczęła studia wraz ze swoją siostrą Ireną Utlinśką w 1928 roku, a tytułu inżyniera leśnictwa otrzymała 17 lat później, w 1945 roku.
